Circulief en leed | Roline Kranenborg: ‘Wij verzamelen geen spullen maar herinneringen’

10 november 2022 | Roline Kranenborg is coördinator PR en Communicatie van Sterk Techniek Onderwijs Zwolle. Ze is een geïmporteerde Zwollenaar in hart en nieren, met een groot netwerk en veel PR-ervaring op uiteenlopend gebied. Ze werkte op scholen, bij de stichting Horeca Evenementen Stichting Zwolle (HESZ), ze deed mee aan de gemeenteraadsverkiezingen met LEV06, een partij die ging voor meer reuring in de stad, en waar wat gebeurt, daar is ze bij. Op het gebied van PR en communicatie is ze inventief. Zo plaatste op haar verzoek oud-burgemeester Meijer van Zwolle voor het eerst in zijn 19-jarige burgemeesterschap de láátste steen in plaats van de eerste, die van een schoolplein. Ze nodigde de destijds kersverse onderwijsminister Arie Slob uit om samen met onderwijswethouder Jan Brink de verbouwde school te openen, door twee grote puzzelstukken in elkaar te leggen. Ze bedacht tijdens de coronaperiode een virtuele vip-tour door middelbare scholen. Ze wist eens ontwikkelingssamenwerkingsminister en oud-leerling Bert Koenders te strikken om de nieuwe lijfspreuk van zijn vroegere school te onthullen: ‘Be the change you wish to see in the world’ van Mahatma Ghandi. Ook voor WaardeRing-partners Sterk Techniek Onderwijs Zwolle en bijvoorbeeld TechLab heeft ze leuke ideeën in petto. Dus wordt vervolgd!
Roline deelt circulief en leed.

Op wat voor moment in je leven kwam je in aanraking met circulariteit? Wat was de aanleiding?
‘Van jongs af aan handwerkte ik graag, waarbij ik gebruik maakte van bestaande materialen. Oude kleding, garens, spullen die er al waren. Ik bewaar alles, knopen, ritsen, lapjes, dat vind ik gewoon leuk. Het is me met de paplepel ingegoten. Mijn ouders waren niet eens duurzaam uit idealisme: ze hadden gewoon geen geld. Er werd altijd eerst gekeken naar wat er nog was, voordat er nieuw werd gekocht. Mijn moeder was coupeuse en vermaakte waar nodig. Mijn vader was een timmerman die altijd nog wel ergens een stuk hout had liggen. Hij maakte meubels, ook mijn wieg. We hebben de wieg ook voor mijn kinderen gebruikt. Voor circulariteit ben ik denk ik gewoon in de zelfgemaakte wieg gelegd.’

Wat was het eerste op dit gebied dat je aanpakte/veranderde?
‘Ik kocht al bij de kringloop voordat het hip werd. Zo ben ik ook begonnen toen ik op mezelf ging wonen. Ik scharrelde alles bij elkaar. Mijn vader timmerde de bank en mijn moeder deed de bekleding. En zo leef ik nu nog steeds. We hebben geen vaste stijl thuis, het is een samenraapsel van dingen die ik mooi vind.’ 

Wie of wat inspireert je het meest?
‘Ik denk dat mijn ouders mij op dit gebied het meest hebben geïnspireerd. Zij waren niet materialistisch ingesteld en verzamelden liever herinneringen dan spullen. Wij hebben best veel gereisd en gezien. Toen ik zeven jaar was, gingen we voor het eerst op wintersport, toen nog met leren schoenen, houten ski’s en bamboe stokken. Niet veel mensen deden dat destijds. We zeggen nu nog wel eens gekscherend dat alleen wij en de Koninklijke familie in die tijd op wintersport gingen.’ 

Waarvan gaan jouw tenen echt krullen?
‘Verspilling vind ik heel erg. Mensen gooien zo gauw wat weg. Als iets kapot is, gooien ze het hele apparaat weg, in plaats van de stekker te vervangen. Het is een wegwerpmaatschappij, dat vind ik vreselijk.’ 

Waarvan bloeit jouw hart op?
‘Mijn hart bloeit op als ik kinderen zie knutselen, slopen en sorteren in het TechLab of bij andere projecten van Sterk Techniek Onderwijs. Het is lastig uit te leggen, maar ik vind kinderen altijd zo puur, zo zichzelf, als ze met hart en ziel met hun eigen projectje bezig zijn, er helemaal in opgaan. Dat is prachtig om te zien.’ 

Wat is de mooiste circulaire oplossing die je ooit hebt gezien?
‘Wat ik bijvoorbeeld heel mooi vind, is de door Makersfestival geïnitieerde ontwerpwedstrijd bij Cibap om bouwpakketjes voor kinderen te ontwerpen. Hoe leuk het is om te zien dat circulariteit op scholen onderdeel is van het lesprogramma. Het Makersfestival is een project van Sterk Techniek Onderwijs en Hogeschool Windesheim. In maart 2023 is de tweede editie.’ 

Hoe ziet het circulaire huis van je dromen eruit?
‘We hebben zonnepanelen. Aan de ene kant is dat goed, aan de andere kant is het ook vervuilend. Ik zou zelf wel een keer zin hebben in zo’n windwokkel. Voordeel is dat die ook ’s nachts doorgaat en ze maken geen lawaai. Wat ik ook belangrijk vind is dat dingen móói zijn. Weilanden met zonnepanelen en windmolens vind ik heel lelijk. Het ethische aspect van circulariteit en duurzaamheid vind ik ook belangrijk. Er is zoveel lelijkheid op de wereld.’ 

Als je een wet mocht maken/schrijven, hoe zou die dan luiden?
‘Ik vind dat er niet teveel opgelegd moet worden. Dat werkt uiteindelijk averechts. Het is belangrijker om te laten zien wat goed is, mooi is en wat iets oplevert. Een goed voorbeeld doet goed volgen. Als je bevlogen bent, gaan de dingen meer vanzelf, dan gaat het meer stromen en dan haken meer mensen aan.’ 

Wat is je ultieme circulaire droom? Of heb je er meerdere?
‘Ik woon helemaal heerlijk en fantastisch, maar ik ben vorig jaar bij en in de Aardehuizen in Olst geweest. Dat vond ik zo leuk en bijzonder! Daar werd ik heel erg blij van. Tiny houses vind ik trouwens ook heel leuk. Er wordt momenteel eentje voor een echte opdrachtgever gebouwd vanuit Sterk Techniek Onderwijs, dat is geweldig, ook voor de leerlingen.’ 

Heb je een circulaire of duurzame ontdekking of tip voor de lezers?
‘Vorig jaar is mijn vader overleden. Ik bracht zijn kleding naar de kledingbank. Zoals ’t een oude heer betaamt, gebruikte hij bretels. Die heb ik kort afgeknipt en gebruik ik nu als dekbed-in-het-dekbedovertrek-op-z’n-plaats-houders! Want niets is zo vervelend als in de hoes rondzwervende dekbedden, vind ik persoonlijk. En het werkt perfect!’