Trouwen op z’n WaardeRings

15 juli 2025 | Hoe maak je je trouwdag de mooiste dag van je leven, met aandacht voor je passies en principes? Anke Haaksma, projectmedewerker communicatie en educatie bij Natuur en Milieu Overijssel en WaardeRing en haar Bas trouwden op vrijdag 13 juni zo duurzaam en circulair mogelijk: op z’n WaardeRings. ‘Iedereen zette zich in en deed duurzaam mee, dat maakte het een feest van ons allemaal.’

Het begon met de trouwjurk, vertelt Anke. ‘Ik dacht: waarom iets nieuws kopen voor veel geld, terwijl je het maar één keer gebruikt, vroeg ik me af. Een vriendin van een vriendin had haar trouwjurk op Marktplaats gekocht en dat was haar heel goed bevallen. Dus ik ging op zoek en daar stond een prachtige trouwjurk te koop van iemand die bijna net zo lang was als ik: 1.80 meter. Maar zij had hakken aan en ik niet, dus het klopte precies. De jurk was net zo mooi als ik verwachtte, alleen iets te wijd.’ Geen probleem in het grote WaardeRing-netwerk. ‘Anne Marie van der Veen van KunstZinnig textiel wilde hem wel passend maken. Het is niet haar core business, maar ze vond het heel leuk om te doen. Ik heb het betreffende gedeelte los getornd en toen heeft zij hem heel mooi en knap passend gemaakt. Dat maakt zoveel verschil! Het kwam allemaal heel precies met kant dat doorliep en we wilden gewoon gebruiken wat voor handen was, niets nieuws. Dus een knoopje ergens weghalen, twee haakjes verzetten, het kant verleggen. Ze heeft er ook nog met ossengal een vlek uitgehaald, die ik in eerste instantie niet gezien had. Het was zo kunstzinnig! Daar was ik heel blij mee.’

Partners in actie
‘In mijn haar had ik droogbloemen van leerwerkboerderij De Huppe’, gaat Anke verder. ‘Het was eigenlijk een cadeauversiering en ik mocht het voor een euro meenemen. Bij de Huppe bestelde ik ook de heerlijk gevulde borrelplanken. Die ontdekte ik op de WaardeRing-partnerbijeenkomst die we in april bij de Huppe hadden. En ik had een papieren slinger om van dagbestedingslocatie Paperclip van Omegagroep, met onze namen Bas en Anke erop. Normaal doen ze dat niet, maar ze wilden wel een uitzondering maken.’ De taart kwam van de Gillende Keukenmeiden die met biologische, lokale, duurzame en seizoensgebonden producten werkt. ‘Vrienden en familie bakten ook en ik heb zelf nog brownies gemaakt. We hadden uiteindelijk zeven taarten voor zestig mensen en het koor waarvan ik lid ben. Eén appje en ik kon vijf taartschalen lenen. Hetty van de winkel van Waarde kwam ook met twee taartschalen: “Je mag ze wel even lenen en dan zetten we ze daarna gewoon in de winkel”, zei ze.

Huren en lenen
Het bruidsboeket kwam uit de pluktuin van biotuin Dijklandhoeve. ‘En toen ik een collega van mij de oorbellen beschreef die ik zocht, haalde zij een paar uit haar tas: ik mocht ze voor de gelegenheid gebruiken. De partytent heb ik geleend van scoutinggroep Indaba, waar ik een groep leid. Daar kon ik ook hoepels lenen waarvan we met stroken stof van onder andere Anne Marie een soort kroonluchters hebben gemaakt voor het feest ’s avonds. En de scouting stelde ook een partytent beschikbaar, plus biertafels waar we kleden van Kringloop Zwolle oplegden.  We hadden zelf de dienbladen gemaakt, met gaten erin voor de glazen. En we hadden witte lampionnen: niet van Aliexpress zoals iedereen doet, maar we hadden ze gehuurd.’

In de bakfiets
Na de fotoshoot in park het Engelse Werk vond het officiële gedeelte van de trouwerij plaats in de prachtige historische Zwolse Statenzaal. ‘Mijn moeder deed de ceremonie. En mijn koor trad op. Een kennis van de dirigent had een bestaand lied opnieuw gearrangeerd voor de gelegenheid. Dat was prachtig.’ Vervolgens klom iedereen op deze stralende dag waarop de zon volop scheen, op de fiets. ‘We gingen met z’n allen van het Engelse Werk over de dijk naar het dorpshuis in het dorpje Windesheim. Ik zat in de bakfiets die we van een vriend konden lenen en die door Bas bestuurd werd. Dat was een heerlijk half uurtje vol rust, zomer en weidsheid.’

Zo duurzaam mogelijk
In de Statenzaal werden de gasten bediend, in het dorpshuis regelde iedereen alles zelf. ‘Vrienden van ons stonden bij toerbeurt met heel veel plezier achter de tap. We hadden het dorpshuis ook helemaal zelf ingericht, met een tien meter breed “gordijn” van honderden twee meter lange stroken stof van beddengoed en ander materiaal van de kringloop die we met z’n allen hadden zitten scheuren. Er zaten zelfs stroken van mijn moeders trouwjurk in, de ze al eerder uit elkaar had gehaald voor een ander project en die over waren. Iemand had nog twintig vaasjes over van haar eigen bruiloft, daarin pronkten bloemen van de pluktuin op de tafels.’

Historische ringen
‘We zaten op een houten tuinbankje dat we hadden gekregen, waarvoor mijn moeder een kussen met strik had gemaakt van oude meubelstof die ik had bewaard van onze oude bloemetjesbank van de kringloop, die uiteindelijk helemaal verzakt was’, vertelt Anke. ‘En ik had een welkomstbord gemaakt van materiaal uit de restantenbak van de bouwmarkt.’ Het gastenboek werd een grote cd-map van een dj, gevonden op Marktplaats. ‘Iedereen kon op een bierviltje een verzoekje schrijven. Die doe ik erin, evenals foto’s die de gasten hebben gemaakt. En als bedankje hadden we voor iedereen een flesje water met zelfgemaakte etiketten.’ Dan toont ze haar mooie, gefacetteerde, gouden trouwring. ‘Kijk, onze ringen zijn gemaakt van een oude ring van mijn ene grootmoeder en een broche van de andere. Ik ben naar hen vernoemd: Annie Gezina. Ze komen er in samen.’

Tweedehands welkom
‘O ja’, zegt Anke. ‘Ik heb nog een tip voor iedereen die gaat trouwen. We hadden een cadeaulijst (doe altijd een cadeaulijst, anders krijg je dingen die je helemaal niet nodig hebt!) en daarop hadden we vermeld dat we het prima zouden vinden om tweedehands cadeaus te krijgen. Ik had bijvoorbeeld een grote kamerplant gevraagd. Waarop een vriendin van mij één van haar grote kamerplanten in tweeën splitste en mij de helft gaf: een supermooie plant en tegelijk ook een heel persoonlijk cadeau: de plant is onder haar zorg groot geworden. Als je expliciet maakt dat je het fijn vindt om dingen tweedehands te krijgen, gaan mensen daar ook anders over nadenken.’

Samen
‘Het was een geweldig feest’, zegt Anke. ‘Kijk, je hebt van die blauwdrukken van hoe een bruiloft eruit moet zien. Met trouwauto en champagne van acht euro per glas. Maar dit is zoveel leuker, je wordt er ook heel creatief van met z’n allen. Al doende kom je steeds op nieuwe ideeën en oplossingen. En wat ik het mooiste vind: de saamhorigheid. We gingen er met de familie en vrienden voor. Als je gewoon vertrouwt op hun inzicht en kunnen, dan heb je een dag om nooit te vergeten. Het was een feest van ons allemaal samen.’ En gaat de trouwjurk weer op Marktplaats? ‘Mmm’, zegt Anke. ‘Die bewaar ik nog eventjes, dan kan ik een tijdje nagenieten van zo’n mooie, vakkundig op maat gemaakte jurk.’