Circulief en leed | Eline Westervaarder: ‘Tweedehands is eerste keus’

14 maart 2025 | Even voorstellen…
Eline Westervaarder is manager Communicatie & Marketing en bedrijfsleider van de Schatkamers bij Stichting Kringloop Zwolle / Noggus&Noggus. ‘Mensen vinden vaak dat tweedehands zo goedkoop mogelijk moet. Het is onder andere mijn taak om duidelijk te maken dat we wat we verdienen investeren in de stichting. We hebben geen winstoogmerk. “Sociaal denken, duurzaam doen” is onze slogan, we investeren in mensen en materialen. Verder zijn we bezig met een professionaliseringsslag, wat hard nodig is in de veranderende kringloopbranche: hoe zorgen we ervoor dat we over tien jaar nog steeds een belangrijke partner zijn in deze gemeente, hoe houden we het lokaal, interessant en leuk. We hebben nu een mooie samenwerking met de gemeente Zwolle, WaardeRing en ROVA. Door hen en dankzij de inwoners in onze regio die ons hun spullen doneren, kunnen wij bestaan.’

Op wat voor moment in je leven kwam je in aanraking met circulariteit?
Mijn moeder, zus en ik gingen vroeger al graag naar de kringloopwinkel. Ik hou heel erg van kleding en interieur en op die manier bleef het betaalbaar. Eigenlijk was ik nooit zo bezig met duurzaamheid, maar wel met tweedehands. Mijn partner is ook zo. Bij de renovatie van ons huis wist hij overal op een slimme manier via marktplaats en handelaren refurbished elektrische apparaten vandaan te halen. Dat was een soort sport voor hem. Dat heeft hij ook met andere dingen: zo kocht hij met carnaval een tweedehands pak voor acht euro, dat hij voor vijftig euro door de naaister om de hoek op maat liet maken. “Dan heeft zij er ook nog wat aan”, zei hij. En nu kan hij weer jaren vooruit.

Wie of wat inspireert je het meest?
Ik raak altijd heel activistisch als ik zie wat er allemaal binnenkomt bij de kringloop: meer dan twee miljoen kilo aan spullen per jaar! Dat is gemiddeld 7000 kilo per dag dat we open zijn, zo’n 300 dagen per jaar. Van zoveel spullen raak ik heel erg gemotiveerd en gedreven: waar zijn we nu eigenlijk allemaal mee bezig? Heel veel mensen beseffen niet om welke enorme hoeveelheden het gaat, dus ik probeer dat ook duidelijk te maken op mijn Instagram-account.

Waarvan gaan jouw tenen echt krullen?
Mijn tenen gaan echt krullen van shopping hauls op social media, bomvol fast fashion van Shein en dergelijke. Alleen maar consumeren, consumeren. Ik consumeer ook graag, maar dan wel tweedehands. Trends volgen zich daarbij ook steeds sneller op, zijn we niet veel te beïnvloedbaar geworden door marketing die via zoveel verschillende kanalen ons brein in kruipt? Ik zit zelf ook in de marketing en kom van een commerciële functie waar er van alles aan online trucjes werden ingezet om mensen zoveel mogelijk te laten consumeren, maar op die manier zou ik echt niet meer kunnen werken. Als het gaat om kleding en interieur: alles is al een keer is bedacht: ik denk dat je alles wat nu in de mode is, wel ergens tweedehands kunt vinden.

Waarvan bloeit jouw hart op?
Zo’n vestiging als die we nu aan de Ceintuurbaan hebben. In dit kringloopwarenhuis komt alles samen wat ik leuk vind en waar we met z’n allen aan gewerkt hebben de afgelopen jaren. Onze nieuwe branding -waar ik verantwoordelijk voor ben- is hier helemaal doorgevoerd. Daarnaast dacht ik mee aan nieuw concept, kringloop op z’n mooist, en deed ik alle PR om de opening heen (persberichten, media, influencer event, etc). Ik vind het heel tof dat ik onderdeel ben van de daverende start.

Heb je nieuwe circulaire inzichten gekregen door je werk?
Wat ik heb geleerd is om tijd te nemen om de medewerkers mee te krijgen. In deze branche is het niet haalbaar om zoals bij commerciële bedrijven gewoon te sommeren hoe we iets gaan doen en dan het liefst binnen twee weken. We bedienen een heel groot domein, we hebben tien vestigingen nu, met meer dan duizend verschillende personen die hier werken. Vijftien procent daarvan werkt betaald, de rest komt allemaal op een andere manier bij ons. Die hebben heel andere belangen dan reguliere werknemers. Dat weet ik wel, maar het zit gewoon in mijn natuur dat ik snel wil, dat blijft een ontwikkelpunt. Maar ja, je doet het niet voor niets. Een tijd terug kwam er bijvoorbeeld een jonge vrouw met een burn-out op mijn afdeling re-integreren. Ze begon heel onzeker met tweemaal twee uur per week en ze vertrok na driekwart jaar met een stuk meer zelfkennis en zelfvertrouwen; ze was volledig hersteld. Daar doen we het dus voor. Om op die manier mensen verder te kunnen helpen, vind ik geweldig.

Wat is het leukste circulaire voorval dat je ooit hebt meegemaakt?
Waar ik echt van geniet is van de leerlingen van het speciaal onderwijs en praktijkonderwijs die hier vaak van alles doen. Dat geeft zo’n geinig sfeertje. Eerst moeten ze helemaal wennen, vinden ze alles oud en vies, maar dan zie je altijd wel een keer het kwartje vallen, waarna ze lekker aan de slag gaan met hun leraar. Kleingoed sorteren, spullen demonteren, en veel warme chocolademelk drinken in de kantine. Het is heel leuk dat het onderwijs hierbij betrokken is.  

Hoe ziet het circulaire huis van je dromen eruit?
Ik woon in een jaren 30-woning in Assendorp, We hebben het dus drie jaar geleden helemaal verbouwd waardoor we nu bijna energieneutraal zijn. Het is nu echt het fijne huis van onze dromen, waar wij als gezin fijn in wonen. Een huis dat al meer dan 100 jaar oud is, maar wel met de duurzame toepassingen van nu – dat is voor ons de perfecte woning.

Als je een wet mocht maken/schrijven, hoe zou die dan luiden?
Geïmporteerde fast fashion waarvan niet zeker is wat de oorsprong is en hoe het geproduceerd is, daar zou ik wetgeving op loslaten. Overheden kunnen hier heel veel aan doen, maar binnen het economische systeem waarin we verkeren wordt hier bewust niets aan gedaan. De verantwoordelijkheid voor duurzaamheid wordt veelal neergelegd bij de consument. We zitten dan wel allemaal aan de papieren rietjes, maar pak ook eens iets groots aan zoals Tata Steel en Shell of dus wetgeving op onethisch geproduceerde artikelen. Verder zou ik er ook een soort onderwijsprogramma aan verbinden over hoe beïnvloedbaar we zijn als consumenten.

Wat is je ultieme circulaire droom?
Op zich ben ik niet zo’n dromer, nooit geweest. Maar ik hoop wel dat meer mensen het normaal gaan vinden om tweedehands te gaan kopen. Mijn motto is: ‘Van tweedehands je eerste keus maken’. Het zou mooi zijn als meer mensen dit gaan omarmen.

Heb je een circulaire tip?
We zijn eraan gewend om vandaag een skipak te bestellen als je die eind van de week nodig hebt. Mijn tip is: denk vooruit wat je nodig hebt, want bij tweedehands heb je wat meer tijd nodig en dus moet je vooruit plannen. Neem de tijd om te vinden wat je wilt hebben. Duurzaam doen kan best, je hoeft alleen maar tijd en energie te besteden. En daarbij ben ik ook bewust dat dit een privilege kan zijn.